ZOBACZ

Dworzec kolejowy w Hucisku został wybudowany i oddany do użytku w 1884 roku wraz z uruchomieniem Galicyjskiej Kolei Transwersalnej. Jest on położony na 20km linii z Żywca do Suchej Beskidzkiej na wysokości 551 m n.p.m. i jest najwyższym punktem stacyjnym linii. Budynek stacyjny posiadał bryłę charakterystyczną dla zabudowy austro-węgierskiej i dla Kolei Galicyjskich, piętrowy, 4-przęsłowy, z lekko wysuniętym od strony torów ryzalitem. Dach był wysoki wielospadowy, kryty dachówką. Osadzony na jednopiętrowej zabudowie ozdobny dach nadawał budynkowi charakterystycznego stylu, jaki można było spotkać na pozostałych stacjach linii, choćby w Jeleśni czy Lachowicach. Parter dworca był tradycyjnie przeznaczony dla celów kolejowych. Od strony peronów na parterze znajdowały się dwa wyjścia, jedno z poczekalni, drugie z pomieszczenia dróżnika. Obok zlokalizowany był drugi jednopiętrowy budynek w którym znajdowała się nastawnia z pomieszczeniami socjalnymi.
Stacja posiadała 4 tory.
Szlak Jeleśnia-Hucisko miał wzniesienie miarodajne 19,0‰ a maksymalne 19,9‰. Między przystankiem Pewel Wielka a Huciskiem zbudowano mostek na kolejnym prawym dopływie Koszarawy. Za Huciskiem linia pokonywała dział wodny pomiędzy zlewiskami Soły i Skawy. Od tego miejsca rozpoczynał się spadek aż do stacji Sucha Beskidzka.
Budynek dworca, podobnie jak większość innych na linii, nie ustrzegł się konsekwencji II wojny światowej. W roku 1945 wycofujące się oddziały niemieckie zniszczyły główny budynek dworca.
Po wojnie na potrzeby dworca został zaadoptowany drugi budynek stacyjny. Układ torowy niewiele się zmienił. Peron był ziemny usypany z żużlu, pierwszy tor był przeznaczony do rozładunku i załadunku towarów miedzy innymi do składu GS Stryszawa oraz działającego obok wapiennika i tartaku. Obok stacji funkcjonowała wąskotorówka z kolebami do pobliskiego wapiennika. W pobliżu znajdowały się także stawy rybne. Tutaj także nadawano paczki i przesyłki oraz wyroby z drewna.
Ze stacji korzystali oprócz Huciska i Pewelki mieszkańcy Koszarawy, Pewli Wielkiej, Ślemienia, Kurowa i Lachowic(Krale). W czasach świetności obok stacji zlokalizowany był kiosk spożywczy z lanym piwem który prowadził Pan Urbaniec. Przed wjazdem do stacji z obu kierunków były tarcze ostrzegawcze i semafory kształtowe. Obok stacji były budynki gospodarczotechniczne do utrzymania szlaku. Na żeberku obok stacjonował wózek ręczny torowy do transportu. Na początku lat 80tych XX wieku wymieniano tory z kierunku Kurowa w stronę Huciska a pracami oprócz kolejarzy zajmowały się wojska kolejowe, które wówczas ręcznie kopały pasy przeciwpożarowe wzdłuż linii. Spychacze zaczęto wykorzystywać dopiero w późniejszym okresie. Pod koniec lat 80tych XX wieku rozpoczęła się przebudowa stacji Hucisko. Prace wykonywane były przez PKP z Ząbkowic Ślaskich i Katowic Ligoty oraz wojsko, które miało koszary obok stacji. W tym też okresie usunięto ostatnie boczne tory, które pamiętały czasy Austro-Węgier i były mocowane za pomocą gwoździ. Równolegle rozpoczęto elektryfikację linii. Zastępczą Komunikację Autobusową w tym okresie obsługiwały PKS Żywiec wraz z MZK Żywiec. Obsługiwały one cały odcinek linii aż do Suchej Beskidzkiej. Stacja ogrzewana była piecem kaflowym, w późniejszym okresie zamontowano centralne ogrzewanie i wymieniono podłogę z drewnianej na płytki. W budynku znajdowała się poczekalnia z kasą biletową, która później do roku 2000 funkcjonowała w ajencji. Przy drodze w kierunku Koszarawy i Pewli była zlokalizowana budka dróżnika, który obsługiwał rogatki i zwrotnice w kierunku Żywca a dyżurny obsługiwał zwrotnice na kierunek Sucha i pełnił służbę na stacji. Podczas przebudowy i elektryfikacji na stacji powstał peron murowany, trzy tory z jednym długim torem, który pozwalał na mijanie długich składów towarowych i dalekobieżnych.
Około roku 2000 podjęto kontrowersyjną decyzję o likwidacji mijanki. Rozebrano wszystkie dodatkowe tory i zlikwidowano urządzenia sterowania ruchem co przyczyniło się do upadku linii i do dnia dzisiejszego skutkuje brakiem możliwości ułożenia sensownego rozkładu jazdy pociągów. W roku 2014 wyremontowano i odnowiono budynek dworca kolejowego. Odbudowa mijanki jest jednym z założeń opracowywanego Studium Wykonalności rewitalizacji linii.