ZOBACZ

Stacja Sucha Beskidzka powstała w roku 1884, 4 km za obecnym przystankiem Stryszawa. W latach 1884-1967 nazwa stacji to SUCHA. Sucha Beskidzka jest stacją węzłową, szlak Lachowice – Sucha Beskidzka miał spadek miarodajny 16,2 i maksymalny 17,2. Z Suchej w 1884 roku wyprowadzono linie do Chabówki i do Skawiny. Pierwotnie był to jeden tor, który po 1,5 km rozchodził się na posterunku odgałęźnym. Tor do Chabówki biegł na wschód a do Skawiny na północ. Budynek dworca był długi, piętrowy 13 okienny, z małymi parterowymi skrzydłami. Miał długie zadaszenie od strony torów. Dach był dwuspadowy kryty dachówką. Po II Wojnie Światowej dobudowano drugie piętro. Budynek stacyjny posiadał wówczas poczekalnię klasy II i III, kasy biletowe, bufet oraz cieszącą się dużą sławą restaurację Wilderów. Z Suchej pasażerowie mogli dojechać pociągiem do Żywca, Wadowic, Nowego Sącza, Krakowa, Zakopanego i Wiednia. Pod koniec lat 20-tych XX wieku w Suchej uruchomiono nastawnię dysponującą i zastosowano blokadę stacyjną. W okresie międzywojennym stanowisko zawiadowcy stacji pełnili kolejno; Spajder, Holcel, Szczur. Od września 1939 roku do stycznia 1945 roku Sucha była stacją graniczną między Rzeszą a Generalną Gubernią. Granica przebiegała na moście na Skawie na szlaku Sucha Beskidzka – Maków Podhalański.
W Suchej zbudowano dwustanowiskową parowozownię wachlarzową kolei GT. W roku 1886 dobudowano hale prostokoątną 2-torowa. W 1888 roku dobudowano kolejne 2 stanowiska hali wachlarzowej. W 1914 roku parowozownia Sucha podlegała wraz z parowozowniami Żywiec i Zwardoń pod zarząd trakcji Żywiec (Heizhausleitung Żywiec). W 1942 roku kolej DRG (Deutsche Reichsbahn) zbudowała dużą halę prostokatną przelotową. Od 1 lipca 1991 roku do 1 lipca 1997 roku lokomotywowni Sucha Beskidzka podlegał oddział zamiejscowy Chabówka. 1 lipca 1997 r. lokomotywownia weszła jako sekcja w skład CM Kraków. 1 października 2001 r. została przekazana Małopolskiemu Zakładowi Przewozów Regionalnych w Krakowie. Stara hala wachlarzowa budowana razem z całą infrastrukturą stacji Sucha, oddana do użytku w 1886 r. mieściła trzy tory dla obrządzania parowozów, na które wjeżdżało się z obrotnicy i część administracyjno-techniczną lokomotywowni. Stała się za mała w związku z rozwojem ruchu kolejowego i taboru i powoli traciła znaczenie na rzecz nowej hali napraw. Z czasem znaleziono dla niej nowe przeznaczenie. Część administracyjno-techniczna była używana cały czas, aż do rozwiązania lokomotywowni w roku 1997. Od tego czasu zaczęła popadać w ruinę. Lokomotywownia od zawsze obsługiwała odcinek Sucha Beskidzka – Żywiec, najpierw w trakcji parowej pod koniec lat osiemdziesiątych, w trakcji spalinowej typu SP i SM a obecnie trakcja elektryczna.
Remont kapitalny budynku wykonano w latach 1970-1975. W tym czasie oddano też do użytku kładkę nad torami stacyjnymi. Była to wówczas stacja tętniąca życiem z całodobowym ruchem pasażerskim.
17 lipca 1974 r. na stację w Suchej Beskidzkiej wjechał z Krakowa pierwszy pociąg elektryczny, a niecałe półtora roku później odjechał stąd pierwszy pociąg elektryczny do Zakopanego. Odcinek Sucha Beskidzka – Żywiec zelektryfikowano w 1989 r. Semafory kształtowe na stacji w Suchej Beskidzkiej zastąpiono świetlnymi w 1969 r.
W holu dworca obecnie mieści się poczekalnia, a w czasach świetności dworca były dwie poczekalnie; na parterze i na pietrze budynku, ponadto w budynku mieścił się posterunek Policji oraz stołówka dworcowa. Obecnie przeniesiona stołówka mieści się obok składu opału naprzeciw hali naprawczej. W byłej stołówce dworcowej zlokalizowane były pierwsze gry komputerowe – flipery.
Niedaleko dworca, 22 czerwca 1906 r. przyszedł na świat Samuel Wilder, znany później jako Billy Wilder, amerykański reżyser, scenarzysta i producent, twórca tak znanych filmów jak ‚Pół żartem, pół serio’, czy ‚Bulwar Zachodzącego Słońca’. Jego rodzice prowadzili w Suchej słynną restaurację dworcową.
Tory stacyjne niegdyś ciągnęły się aż do rzeki Stryszawka, jeden od zaplecza PLK, obok ul. Kolejowej, drugi tor od zaplecza Energetyki obok ul. Przemysłowej – obecnie zlikwidowane. Był też trzeci tor do byłego tartaku, który kończył się w okolicy obecnego Dworca Autobusowego. Na terenie obecnego węzła swoje siedziby mają Przewozy Regionalne, PKP Cargo, PKP Energetyka, PKP PLK oraz Straż Ochrony Kolei.
Kasa biletowa została zlikwidowana około roku 2012. Niedawno budynek dworca przeszedł kolejny generalny remont a obecnie toczą się przetargi dotyczące przebudowy infrastruktury peronowej i torowej na terenie dworca w ramach modernizacji linii Sucha Beskidzka – Chabówka.